top of page

1988

Jens verschijnt op het Mevoc-toneel

De meeste Belgen worden geboren met een baksteen in de maag, bij Jens was dit duidelijk een volleybal. Op onderstaande foto’s zie je de 1-jarige Jens in een sterrol als ploegmascotte nummer 1 van de Meerbeekse teams. 

Weinigen hadden toen durven voorspellen dat dit kleine jongetje nog hoge toppen zou scheren in volleyland en iedereen zou betoveren met zijn moed, doorzettingsvermogen en passie.

1989

Jens, de ploegfoto-crasher 

Ook op 2-jarige leeftijd was Jens nauwelijks uit het beeld te slaan als er een ploegfoto op de agenda stond. Vol enthousiasme wurmde hij zich op de eerste rij. Wat ook opvalt: in tegenstelling tot groepsfoto’s later houdt Jens hier z’n gezicht zowaar in de plooi. 

Boven zie je hem in het gezelschap van een echt familieploegje (peter Marc, moe Annick, neven Tim, Gert, Koen en Tom). 

Op de foto met de damesploeg (het zat er al vroeg in, zoveel is duidelijk) en in het gezelschap van va Jan, peter Marc en peter Marcel.

1991

4-jarige Jens is er bijna klaar voor

Het ongeduld spat van de foto. “Wanneer krijg ik mijn truitje?”, zie je ‘m zo denken. Let vooral op de hyperprofessionele houding die Jens zich aanmeet. 

De kleinste van de groep zal ook de grootste worden…

1994

-

1995

Het volleyverhaal kan beginnen

Voorzichtig waagt Jens zijn eerste volleypasjes bij de miniemen. Geef toe: het truitje zit ‘m als gegoten, hij lijkt er wel voor geboren. Ook op het veld blijkt al onmiddellijk dat we een uitzonderlijk talent in huis hebben. 

Daarnaast valt Jens ook op door zijn levensvreugde. Zeldzaam zijn de momenten waarop je géén stralende glimlach op z’n jonge gezichtje ziet.

1995

-

1996

Jens kan het niet laten

Jens duikt nog ‘ns ongevraagd op op één van de Mevoc-ploegfoto’s, in het gezelschap van heel wat Mevoc-dames (we herkennen o.a. nichtjes Inge en Nele en zusje Maaike). 

1996

-

1997

De eerste prijs is binnen

Jongens Kadetten – Kampioen

 

Als onderdeel van een fantastische lichting haalt Jens zijn eerste volleytitel binnen. Dit succes smaakte duidelijk naar meer, want er zouden nog veel prijzen volgen. De Kidibull stond klaar en er werd uitbundig gevierd. 

In dit jaar kroonde Mevoc zich ook tot algemeen kampioen van Oost-Vlaanderen. De inbreng van Jens was toen al groot.

1997

-

1998

Jens = de prijzenkannibaal

Jongens Miniemen – Kampioen + Beker

Jongens Kadetten – Kampioen + Beker

 

De zegehonger van ons Jenske was nog niet gestild. Samen met zijn maats blonken ze in 1997-1998 uit door zowel bij de miniemen als kadetten zowel titel als beker binnen te rijven. Mevoc heeft nu echt een reputatie als talentenbouwer. 

Jens ontdekt stilaan zijn talent voor spelverdeling, maar kan ook nog lekker meppen op de hoek.

1998

-

1999

Samen met vrienden naar de top

Jongens Miniemen - Kampioen 

Jongens Kadetten - Kampioen 

 

 “Dat lukt ons nooit meer”, dacht iedereen binnen de club na het fantastische seizoen ‘97-’98. Jens en zijn strijdmakkers dachten er echter anders over. Zowel bij de miniemen als kadetten werd wederom de titel behaald en hoewel hij nog maar 11 jaar oud is, behoort Jens opnieuw bij de beteren. 

Op de foto hieronder herken je neefjes Bart, Roel en goeie vriend Jan. Jens slaat voor een eerste keer toe en doorkruist deze eerlijke poging tot ernstige ploegfoto met een vrij geslaagd danspasje.

Op de dag van zijn plechtige communie 
(2 mei 1999) wachtten alle genodigden in de namiddag vol ongeduld op de terugkeer van Jens, die eerst nog de Oost-Vlaamse kampioenstitel veilig stelde.

1999

-

2000

Klein maar krachtig

Jongens Scholieren – Kampioen

 

Je ziet ‘m nauwelijks zitten tussen die grote beren, maar Jens was wel degelijk onderdeel van de kampioenenploeg in de scholierenreeks. Naast Jens zie je Dries, die Jens ook nog ondersteunde tijdens zijn laatste nacht.

Jongens Miniemen – Kampioen + Beker

 

Bij zijn leeftijdsgenoten is Jens nu de onvervalste leider op het veld. Samen met neefjes Wouter en Bram, Roel en Pieter rijft hij zowel kampioenstitel en beker binnen.

1999 was met andere woorden wederom een sportieve grand cru. 

2000

-

2001

Jens en Mevoc-maats = the Dream Team 

Jongens Scholieren - Kampioen + Beker

 

Jens stroomt definitief door naar de scholierenploeg. Een zéér sterke lichting beheerst vanaf dan het Oost-Vlaamse jeugdvolley door dominant 3 jaar op rij kampioenstitel en beker te behalen. Heel wat van de spelers die later samen met Jens het mooie weer zouden maken in de 1ste ploeg (Jan, Dries, Maarten, Bart). Op deze foto is Jens weer goed omringd met familie: we zien neefjes Roel, Bart, Wouter en Bram.

2001

-

2002

Grote doorbraak nadert met rasse schreden

Jongens Scholieren - Kampioen + Beker

 

De jongen wordt stilaan een man, hoewel Jens de onnozele fratsen op foto nog steeds niet kan laten (en het zal er niet beter op worden). 

Wederom rekenen Jens en kompanen autoritair af met alle tegenstanders en Mevoc stoomt opnieuw vlot door naar kampioenstitel en bekerwinst. De A-ploeg die ons de mooiste jaren uit de Mevoc-geschiedenis bezorgde, is stilaan compleet.

Op de foto zien we Tom (aka “De Langen”) en Gerald verschijnen. Deze titel is slechts één van de zeven titels die Mevoc haalt in dit seizoen.

Heren 3deprovinciale 

Op 14-jarige leeftijd draait Jens ook al mee in B-voc (het B-team van Mevoc). Samen met de Langen en neven Gert, Koen en Tom laat Jens al enkele onvervalste klasseflitsen zien. Het zou niet lang duren eer Jens de overstap maakt naar het fanionteam.

2002

-

2003

Jens staat voor de grote poort

Jongens Scholieren - Kampioen + Beker 

 

Het werd stilaan een evidentie, maar Mevoc haalt met Jens in de rangen nog maar ‘ns titel én beker binnen. 

 

Heren 1steprovinciale

 

Op 15-jarige leeftijd start Jens als tweede spelverdeler, als back-up van neef Roel. Na de kampioenstitel in 2deprovinciale (waarbij Mevoc ongeslagen bleef en de concurrentie met huid en haar opvrat), kent Mevoc wat groeipijnen.

2003

-

2004

Heren 1steprovinciale – Kampioen 

De zegemars van het fanionteam wordt voortgezet met Jens als spelverdeler. Na een achtervolging zonder weerga, met de druk bijgewoonde thuiszege tegen (toenmalig) leider Temse én een bloedstollende testmatch in het hol van de leeuw als hoogtepunten, halen Jens en maats de titel binnen. Jens noemde dit later het hoogtepunt van zijn volleycarrière bij Mevoc. 

Op het veld profileert Jens zich als de generaal van zijn troepen, een lefgozer die voor niets of niemand terugdeinst, een zelfbewuste knokker voor wie verliezen geen optie was, een publieksmenner zonder weerga.

2004

-

2005

National Junior Team Belgium

Jens’ prestaties blijven niet onopgemerkt en samen met Tom maakt hij vanaf 2004 deel uit van het nationale juniorenteam. 

De hele Mevoc-familie is zo fier als een gieter.

Heren 2dedivisie – Kampioen 

Ook met Mevoc blijft Jens hoge ogen gooien. Het onwaarschijnlijke gebeurt en Mevoc verteert de overgang naar de divisiereeksen moeiteloos. Ook hier walsen Jens en zijn garde over de concurrentie heen. Enkel Temse slaagt erin om Mevoc te verslaan (2x in de beker, 1x in de competitie), maar alle andere ploegen bijten in het zand en moeten de duimen leggen tegen een weergaloos en matuur Mevoc. 

De titelmatch in 1ste provinciale was misschien de meest spannende, het jaar in 2de divisie was zonder twijfel het meest constante en indrukwekkende in Jens’ te korte volleycarrière.

18 november 2004

12 maart 2005

18 november 2004

17 maart 2005

2005

Spelverdeler Jens Van Isterdael oogst internationale erkenning

Op het achtlanden–tornooi in Italië slaagden de Belgische nationale junioren er voor het eerst in een internationale tornooizege te behalen.

Onze beloftevolle kapitein Jens Van Isterdael werd bovendien verkozen tot beste spelverdeler van het tornooi. Een buitengewone prestatie waar wij met de hele club meer dan fier op mogen zijn! Ook ex-MEVOCer Tom De Roeck behoorde tot de Belgische selectie.

2005

Spelverdeler Jens Van Isterdael oogst internationale erkenning

Op het achtlanden–tornooi in Italië slaagden de Belgische nationale junioren er voor het eerst in een internationale tornooizege te behalen.

Onze beloftevolle kapitein Jens Van Isterdael werd bovendien verkozen tot beste spelverdeler van het tornooi. Een buitengewone prestatie waar wij met de hele club meer dan fier op mogen zijn! Ook ex-MEVOCer Tom De Roeck behoorde tot de Belgische selectie.

2005

-

2006

Het keerpunt

Heren 1ste divisie

 

De toekomst zag er rooskleurig uit en ondanks het vertrek van Tom geloofde Jens rotsvast in een nieuwe stunt in 1ste divisie. De seizoensstart geeft ‘m geen ongelijk: opnieuw neemt Mevoc resoluut de leiding en in misschien wel de beste Mevoc-wedstrijd ooit slacht Mevoc thuis Temse af met 3-0. 

Langzaamaan slaat echter het noodlot toe. De kern wordt heel het seizoen geplaagd door blessures en Mevoc zakt langzaam maar zeker weg in het moeras. 

Groot is de verslagenheid als eind februari 2006 zowel bij Jens als Stijn kanker wordt vastgesteld. Een ontroerende vloedgolf aan steunbetuigingen overstroomt de Mevoc-guestbook. Na een aantal zware ingrepen haalt Stijn het uiteindelijk. 

Op 3 maart 2006 wordt Jens opgenomen, op 5 maart viert hij zijn 19de verjaardag in het ziekenhuis. Het is het begin van een strijd die Jens uiteindelijk 3 jaar later zal verliezen…

Asse-Lennik Eredivisie

 

Ook op het hoogste niveau stond Jens voor de grote doorbraak. Als 3despelverdeler van Asse-Lennik kreeg hij even de kans om te trainen op hoog niveau en te proeven van wat zijn volleytoekomst had moeten zijn.

2006

-

2007

Asse-Lennik Eredivisie

 

Jens laat zich door zijn ziekte geenszins uit het veld slaan en met zijn zo typerende moed en positivisme verslaat hij de leukemie met brio. Ondanks talrijke chemokuren en wekenlange quarantaine laat Jens op geen enkel moment de schouders hangen en klaagt hij nooit. Hoewel niemand dit voor mogelijk achtte recupereert hij op één jaar. 

Begin 2007 staat hij weer waar hij altijd het liefst heeft gestaan: op een volleyveld. Bij Asse-Lennik krijgt hij zelfs nog enkele leuke invalbeurten en kan hij eindelijk proeven van zijn jongensdroom, volley op het hoogste niveau.

2007

-

2008

Averbode Eredivisie

 

Vol goeie moed begint Jens vervolgens aan een nieuw avontuur bij Everbeur. Een nieuwe ploeg, een nieuwe start… Aanvankelijk lijkt het erop dat hij opnieuw kan samenspelen met 2 van z’n beste vrienden (Dennis Deroey en Hendrik Tuerlinckx), maar Hendrik krijgt een unieke kans om in Italië aan de slag te gaan en aarzelt niet. 

Toch kan Jens eindelijk nog ‘ns zorgeloos genieten van de voorbereiding op het seizoen en van de sportieve successen van Everbeur (prachtige 4de plaats in de competitie). 

Jens speelt zijn eerste volledige matchen in eredivisie

Op het einde van het seizoen 2007-2008,  net voor de play-offs, krijgt Jens nog enkele prachtige speelkansen als titularis tegen VDK Gent en Guibertin. 

Hij beschaamt het vertrouwen niet (2 zeges) en een serieuze afvaardiging van de familie Van Isterdael woont Jens’ debuut ontroerd en trots bij. “Wie doet die jongen nu nog wat?”, vroeg iedereen zich af.

29 februari 2008

29 februari 2008

29 februari 2008

2008

-

2009

Bekerfinale Averbode - Maaseik

In juli 2008 volgt echter een nieuwe mokerslag. Bij een standaardcontrole worden opnieuw kankercellen gevonden in Jens’ bloed. Een stamceltransplantatie dringt zich op. Hoewel Jens zeker getwijfeld moet hebben, laat hij hier aan z’n vriendin Katrien, z’n ouders en familie niks van merken. Hij houdt zich zoals gebruikelijk sterk, mentaal sterk als hij was. 

Jens gaat opnieuw de strijd aan met open vizier en wint. De stamceltransplantatie is een succes en Jens lijkt op weg naar definitieve genezing. Vol geloof in de toekomst pikt hij nog een laatste gloriemoment mee op het volleyveld: de bekerfinale tussen Averbode en Maaseik. 

Helaas slaat vervolgens het noodlot toe… 

24 april 2009

Op vrijdag 17 april wordt Jens opnieuw opgenomen in Gasthuisberg met ademhalingsproblemen.

Een slepend virus heeft zich op zijn longen vastgezet. Jens krijgt een longontsteking en wordt beademd .

Een bijkomende infectie van twee andere virussen brengen hem aan de beademingsmachine en in een kunstmatige coma. 

Jens geeft de strijd niet op en vecht nog een week lang, een ongelijke strijd.

 

Op vrijdagochtend 24 april 2009 om 2 uur is het voorbij… 

Hij neemt afscheid van deze wereld in het bijzijn van familie en talrijke vrienden die dagenlang dicht bij hem de wacht hielden. 

 

Hij had het zo gewild en zo is geschied…

 

Vaarwel Jens, we vergeten je nooit 
als fantastische kerel, talentrijke volleyballer, ambiancemaker pur sang, prachtig mens voor vriendin, familie en vrienden 
en zo willen we dat je verder leeft
in onze gedachten en in ons hart!

bottom of page